Niet mijn vriend.....

Om maar met de deur in huis te vallen: met een spin zal ik nooit vriendjes worden. Deze kruisspin heeft echt mazzel, want hij zit buiten. Het is dat ik vanmorgen andere bezigheden had, anders was zijn kunstig in elkaar geweven web ook al foetsie. Tot morgen mag hij er blijven wonen, en dan breek ik eigenhandig zijn pand af. Want dan heb ik ramenzeemdag.
Spinnen: zodra ze 1 poot over de drempel van mijn huis zetten verklaar ik ze de oorlog. Ja, ik weet het...nuttig enzo...maar NIET in mijn huis. Vooral die grote, zwartharige jongens jagen me echt grote schrik aan. En ik heb dan ook altijd de pech dat ze MIJ uitkiezen om voor de voeten te lopen, of op een plek te gaan zitten..direct in het oog springend. Helaas voor de spin: maar hij zal dan morsdood [en meestal ultraplat] mijn huis weer verlaten. Nu vragen jullie je af: waar ben je dan zo bang voor? Gewoon, ze zien er niet uit, rennen keihard...en je weet eigenlijk niet welke richting ze gaan kiezen. Ik denk dat ik spontaan een appelflauwte krijg als er zo'n griezel OP mij zou lopen...Dus ga ik voor zeker, en elimineer het beest. En dan, ik heb al zo'n idee wat Latif ermee zal doen: opeten...en daar moet ik al helemaal niet aan denken, dat er zo'n zwart, achtpotig kriebelbeest in zijn maag zit. Ik geef een spin ook een naam, Harry, en zo heten ze allemaal [da's handig]. Dus als ik tegen Rob en Werner vertel dat er ''een Harry'' is, weten ze genoeg. Rob is wat dat betreft iets heldhaftiger. Die vangt de spin met een glas en een onderzetter, en zet ze buiten in de tuin.

Kruisspin Harry mag tot morgen blijven, en nee, ik zal hem niet pletten, maar in de Hortensia's bij zijn vriendjes hangen....[als ik het durf...]