Onthullend...maar toch verhullend..

Morgen hebben mijn lief en ik een zeer persoonlijk jubileum: we ''hebben'' 30 jaar...[dat is de huidige term...wij hebben gewoon verkering]. Tjonge, al dertig hele jaren zijn we stapelgek op elkaar en na 5 jaar verkering zijn we getrouwd. Voor de snelle rekenaars: ja...ook deze zomer een ander jubileum...het zilveren huwelijk. Maar goed...een lingeriemeisje grijpt 30 jaar verkering aan voor een pittig lingeriesetje. Al tijden lag er een schattig pakketje te wachten...kant met rode hartjes en zachtroze lycra en fournituren. Dus snel achter het masjien..en al ras rolde er dit setje onderuit. Het past perfect...
Ik heb het ook een naam gegeven: Flieft. Morgen maken we er een gezellige dag van...we gaan lekker saampjes weg...zaterdag vertel ik waar we naar toe geweest zijn.

Ook werd het tijd om een witte set te maken..altijd handig en toch ook zomers fris. Deze set heb ik inmiddels ook al gedragen..en het zit echt heerlijk. Hier uit blijkt dat op maat getekende patronen toch het fijnst zitten. Gisteren bleek weer eens dat ik een foute inschatting maakte. Vorige week kocht in een zelfmaakmodeblad, de Simplicity....leuke modellen staan er in. Ook een lange broek met wijde, rechtvallende pijpen. Ik had nog zwart linnen..dus dacht: even snel een broek maken. Eerst in de matentabel de goede maat opgezocht. Patroon overgetekent, stof geknipt, alles in elkaar tot de taille-afwerking. Toch voor de zekerheid de broek even gepast...grrrrrrrr!! Wat blijkt: veeeel te groot. Niet zo'n beetje..maar als de wind erin slaat waai ik echt weg. Had ik nu maar met Lutterloh een broek getekent, in plaats van een kant en klaar patroon. Maar goed...morgen dus geen linnen broek...Ik ga de panden uit elkaar halen en hergebruiken voor een goed passend model uit Lutterloh. Het blijkt dus maar weer dat de maattabellen toch niet echt kloppen...