Wintermantel

Regelmatig breng ik een bezoekje aan de Utrechtse lapjesmarkt [ iedere zaterdagmorgen op de Breedstraat] en meestal neem ik dan een flinke voorraad stof mee.
Zo lag er hier al 2 jaar een grote, donkergrijze lap te wachten. Het was een dikke stof, echt mantelstof. De stof leek mij moeilijk te verwerken, omdat het zo dik en onwillig aanvoelde.
Daarbij had ik nog steeds geen patroon, want ik was bang dat de stof het uitgekozen model lomp en plomp zou maken. Het moest dus iets worden zonder al teveel toeters en bellen.
Gelukkig bood Lutterloh de uitkomst......

© Modeverlag Lutterloh

Ik heb gekozen voor de langere mantel, maar zonder de capuchon en ceintuur. In plaats daarvan heb ik een stukje ceintuur tussen de deelnaden in het achterpand gestikt. De stof was echt niet geschikt om er een ceintuur van te maken, echt veel te stug.                                                                                                         

In de deelnaden van het voorpand zitten de zakken, met zakstroken. Best even een precies werkje, maar wel de moeite waard om te maken.

De mouwen zijn voorzien van mouwlummels, die hebben verder geen functie, maar het staat mooi.

De lummels zitten vast met een knoop.

En zo ziet de voorkant eruit. Over de schouders zitten schouderpassen. De lengte is precies goed, hij valt tot net boven de knieën.....geen koud achterwerk als de winter ineens echt losbarst.

Deze mantel komt uit Lutterlohsupplement 283 en is een combi van modellen 196 + 197.

Nu de mantel af is, vraag ik mezelf echt af waarom ik zo huiverig was om deze stof te verwerken. Mijn Bernina transporteerde de stof prima, en ook de naald ging zonder enkele moeite door de dikke delen.

Had ik er nu maar eerder aan begonnen........LOL.