Ze is er weer!!

Blakend van gezondheid....mijn Bernina!
Het was toch wel even ingrijpend hoor....ze heeft een totaal nieuw spoelhuis gekregen. Ook Gerrit, van naaimachinehandel van Huissteden, kreeg het vastgelopen spoelhuis niet meer uit de grijper.
Nu was er bij Bernina al bekend dat dit een fout in het fabricageproces is [of in de onderdelen], dus is het nieuwe spoelhuis volledig garantiewerk.
Afgelopen vrijdag heb ik mijn machine weer opgehaald. Omdat ze toch in het hospitaal was, is er ook een onderhoudsbeurt gedaan.

Tja, en dan moet je toch weer een beetje het vertrouwen in je machine terug krijgen. Vrijdagavond heb ik een stukje genaaid, en dat ging prima. Dus niets stond er meer in de weg om op zaterdag een borduur te maken.....NOT!
Weer hetzelfde geklier met de spoel.....om echt heeeeeel erg nijdig van te worden. Met veel gedoe, gegrom en gekruiste vingers heeft de machine het borduur eruit geperst.
Op zondag heb ik het jasje afgemaakt, want gewoon naaien..dat was geen enkel probleem.
Dan ga je toch eens heel erg goed nadenken wat het nu toch kan zijn, en ik kwam steeds uit op een afstelling van de spanning.
Dinsdag is Gerrit zelf weer in de winkel, dus 's morgens gelijk even gebeld. Toen opperde hij dat het weleens aan een bepaalde instelling kon liggen. Ik wist wat hij bedoelde, dus die instelling heb ik weer teruggezet naar de fabrieksinstelling.
En wat denk je: dat WAS het!!

Ik zit weer fluitend achter het masjien....en heb van schrik en stress een quilt gemaakt.
Dat heb ik dan hè, als ik stress heb ga ik stofjes snijden. En naaien...achter elkaar door....om afleiding te hebben. Dat heb ik dus maandag gedaan......want ik kon Gerrit immers pas gisteren bellen.
Tja, en dan heb je voor je het weet bijna iets af...kijk maar:

Het snijden van de dronkemanspadblokken is erg snel gedaan, want ik heb er mallen voor. Ook voor het naaien van de rondingen heb ik een foefje. Voor je 't weet zit alles aan elkaar....en dan is het schuiven zodat alle blokken een beetje leuk combineren met elkaar.
Het quiltwerk komt voor rekening van mijn Bernina, met de machinale doorpitsteek.

Dit is de derde vierde machine waar die steek op zit, en het is de eerste machine die het netjes doet.
De quilt is vrij klein voor mijn doen, ongeveer 130x130 cm....een wandquilt is het...ook leuk!

Redders in nood!

Wat er vooraf ging:
afgelopen zaterdag waren Rob en ik bij Naaimachinehandel van Huissteden in Nieuwegein. Ik wilde een voetje toevoegen aan mijn assortiment. Om precies te zijn: voet 7, de doorslagvoet.
Gelukkig was de voet op voorraad, dus hup...betalen en de tas in. Op dat moment was het niet druk in de winkel, dus even staan kletsen met Gerrit en Ria.
Op een gegeven moment kwam het gesprek op het spoelhuis van de Bernina 750, de machine die ik heb.
Het blijkt dat er een aantal machines zijn met een haperend spoelhuis. Ik prees mij toen gelukkig dat mijn machine het prima doet.
Had ik natuurlijk noooooit moeten zeggen! Maar dat wist ik toen nog niet......

Zondagmiddag: ik wilde graag een jasje van de nodige borduursels voorzien, en begon vol goede moed met een borduur op het achterpand....een flink formaat...
Na een steek of 2000 hoorde ik een piepend geluid uit het spoelhuis komen...klonk niet goed.
Machine stop gezet, borduurring eraf...en jahoor, een flinke dot garen onder het werk. Dus ook het spoelhuis moest eruit...en dat lukte niet meer! Om een lang verhaal kort te maken: gistermiddag is mijn Bernina opgenomen in het hospitaal.
Vermoedelijk heeft mijn machine ook zo'n haperend spoelhuis, en gaat er waarschijnlijk een nieuwe in. Omdat mijn machine nu toch bij Gerrit is, wordt er gelijk een servicebeurt uitgevoerd.
Tja....daar zit je dan hoor ik iedereen zuchten....

Nou..ik niet! Gelukkig heb ik hier nog hele goede machines staan, die me nu uit de nood helpen..

Mijn dappere Janome 300E mag nu weer onder de stofhoes vandaan, en doet zijn best.
Voor het andere naaiwerk mag deze dame aan de gang:

Deze machine is inmiddels al 9 jaar oud....maar in zeer goede staat! Ik heb haar ooit gewonnen bij de bel en win actie van Knipmode.....Ik zal er nooit afstand van doen, gewoon omdat ik er op zo'n bijzondere manier aan gekomen ben. Ook zie ik nu dat ik met mijn Bernina toch enorm verwend ben.
Voorbeeld: ik typ nu dit blogje terwijl de Janome een borduur maakt....de spoel is leeg...maar de machine gaat gewoon door! Pfft, ik zie het net op tijd en kan de machine een stuk terug stellen, volle spoel erin en gaan! Ander voorbeeld: de Bernina heeft geen persvoethevel meer, de voet zakt automatisch als ik '' gas '' geef...bij de Husq is dat niet aan de orde..gevolg: vergeten het voetje te laten zakken....

Maar ach, ik klaag niet hoor.....mijn Bernina is in goede handen, en ondertussen ga ik weer even back in time!

Temecula quilt...

Wat ik regelmatig doe is bloghoppen...zo leuk en onder andere bloggers vast een bekend fenomeen.
Zo kwam ik via allerlei omwegen op het blog van Temecula Quilt Co.
En, dat is niet altijd even ongevaarlijk hoor, zo'n blogbezoekje....Want voor je het weet wordt je gepakt, meegezogen of simpelweg aangestoken!
Nee, het is geen enge ziekte, maar een schattig projectje. Ik ga dus mee doen met die leuke 5x5 inchblokjes. Iedere week komt er een nieuw patroontje van een blokje bij...dus regelamtig even kijken.
Zelfs Vera had er zin in!

Vorig jaar heb ik mijn stofresten uitgezocht en daar toen vierkante lapjes van gesneden. Die komen nu mooi van pas...

Per blokje heb ik 4 vierkantjes gebruikt...
En ja, nu beide dames toch op tafel staan heb ik ze maar eens bij elkaar gezet.

 Je kunt het heel-wat en half-wat noemen...of jong en oud, of groot en klein....feit blijft dat ze allebei hun eigen kwaliteiten hebben en ik ze koester!

Gas op de plank!

Tijdens onze vakantie in mei, kocht ik stofjes in een quiltwinkel in Ruette. Het was een deel van de serie Buttons and Blooms.
Er zat ook een panel bij. Nu zijn plaatjes altijd heel leuk, maar het is wel weer even puzzelen voor een leuke quilt. Ik heb er wat blokken bij gemaakt..
Vanaf mei was ik er dus al af en toe mee bezig.....tot eergisteren.....toen kwam er schot in het geheel....
Ineens viel het kwartje hoe ik de top ging samenstellen, en het quiltwerk, tja...met mijn nieuwe vriendin is dat zo gepiept.

De quilt is net niet een zuiver vierkant, maar dat zou je zo niet zeggen. Hij is bijna 150cm breed en wel 150 cm lang.

Het was een beetje schuiven met de blokken en spelen met de sashings. Eigenlijk is het meer opvullen van wat je tekort komt. Een beetje patch-as-you-go eigenlijk.
Mijn machine leer ik op deze manier goed kennen, en er zijn erg veel instellingsmogelijkheden....heel handig dus.
Op naar het volgende project....

Prettige aanvulling!

Nog steeds moet ik mezelf af en toe in de arm knijpen....zo blij ben ik met mijn nieuwe masjien.
Maar dat betekend ook dat er nog meer aangeschaft wordt. Niet dat ik een rupsje-nooit-genoeg ben, maar omdat het mijn machine nog waardevoller maakt in het gebruik.
Dus togen we vandaag wederom naar Nieuwegein, naar Gerrit en Ria.
Ik had mijn koffers met borduurgaren meegenomen, om te kijken welke kleuren er nog mistten.
Het waren er toch nog 45....

Thuis heb ik alles weer netje op kleur gelegd, en ik voel me de koning te rijk.
Omdat deze machine een groot borduurbereik heeft, is er ook een borduurring gekocht en de grootste ring is besteld.

De Bernina 750 kan zonder verschuiven een borduur van max. 40 cm lengte maken....Dus zonder passen en meten met kans op een misborduur...Wat een uitvinding!
En zo'n borduur ziet er dan bijv. zo uit.....

Dit was een testborduur....Het is ongeveer 35 cm lang en bijna 13 cm breed, het paste dus prima in de ring.
Ik kan nu echt kijken naar de grote borduren, en het blijft niet bij kijken...maar het kan nu ook echt uitgevoerd worden.
Ik voel me zo'n beetje Alice in wonderland....want dit had ik ruim 14 dagen geleden toch echt niet voor mogelijk gehouden......Wat kan een mens zich rijk voelen.....

Eerste borduur....

Vandaag heerlijk de borduurmodule geprobeerd.

Het is toch een echte ontdekkingstocht, zo'n nieuwe naaimachine.

De borduurtjes zijn een combinatie van appliceren en borduren. Maar toch zijn ze een beetje anders dan anders, want in het borduur is een ophanglus geïntegreerd. Op die manier dus nooit meer een kapot lusje.
Ze stonden al een tijdje op mijn to-do-lijstje, maar nu was er een mooie aanleiding om ze dan eindelijk eens te maken.
En mijn nieuwe vriendin.....daar ben ik echt al goede vrienden mee. Ze verteld me precies wat er niet goed gaat, en wat de oplossing is om het euvel te verhelpen.
Ook is er al een jeans gemaakt, niks spannends hoor...maar het ging echt van een leien dakje...wat naaiprestaties betreft. Stikken door dikke lagen, een knoopsgat door de jeansstof....het gaat met een gemak alsof de naald door een pakje zachte boter gaat.
Ik ben inmiddels helemaal overtuigd van de dualfeed....oftewel het boventransport. Niet dat ik niet zonder kan, maar ,mét gaat het zoveel makkelijker....alsof het geen enkele moeite kost voor de machine.
Kortom: ik ben heeeeeeeel blij met mijn machine!!

Van de kook...

..of van de leg...of helemaal hoteldebotel....zo voel ik me sinds 21 september.
Waar ik het over heb????
Over de Bernina 750 QEE....
De 7 serie is het nieuwe paradepaardje van Bernina, of beter gezegd: paradepaardjeS. Want er zijn weer 3 gloednieuwe modellen uit. De 7 serie bestaat uit de 710, een zeer complete naaimachine, de 750 QE...met specials voor de quilters, en de 780..het topmodel. Bij de laatste 2 modellen is ook een borduurmodule aan te sluiten. En niet zomaar een module.....nee...deze module kan een borduurveld van 21x40 cm aan...en dat is HUGE!

Maar waarom zou ik daar zo van ondersteboven zijn????

Wel...sinds gistermiddag staat de 750 QE mét borduurmodule hier..op mijn eigen tafel....in mijn naaikamer....

Het hele verhaal begon met de aanschaf van de Bernina 550, eind maart . Ook al een geweldige machine, en daar kan ook een borduurmodule aan. Maar daar zou ik weinig mee vooruit gaan, want mijn Janome 300E heeft hetzelfde borduurbereik. Dus dat werd alleen de 550. Niks mis mee, ik heb er heerlijk mee gewerkt.
Op 21 september was er bij Huissteden in Nieuwegein de introductie van de 7 serie. Altijd leuk, nieuwe machines.

Dus Rob en ik gingen even een kijkje nemen......en het werd aaien, kwijlen en een uitgebreide demo....
Toen stelde Gerrit mij de vraag of ik interesse had.....Euuhhh, ik héb pas een half jaar een andere machine, Gerrit!
Jawel, maar ik geef je het volledige aankoopbedrag terug, dus je past het verschil bij. Toen werd ik toch een beetje klam onder de oksels. Met de boodschap om er een nachtje over te slapen gingen we huiswaarts.
Nou, een nachtje slapen was niet nodig, want Rob kent mij....en stemde ermee in om de 750 met borduurmodule aan te schaffen.
Lief toch??

Het aanraakscherm, echt heel handig.

De borduurmodule in actie, met hoe kan het ook anders...een Berninalogo.

Zij-aanzicht van de borduurmodule. De machine is met de borduurmodule eraan 90 cm breed, gemeten aan de voorzijde van de machine.

Het borduur is af......De bediening van de machine is heel makkelijk.  Er zitten enorm veel handige snufjes op, die het werken met de machine tot een genot maakt.
Als ik in maart had geweten wat deze machine in zijn mars heeft, had hier nooit de 550 gestaan....Maar ja, als je alles van tevoren weet is het leven eenvoudig.
Hier zit dus wederom een heel blij Berninameisje.....die druk is om alles te proberen.....;-).

Jullie begrijpen dat ik niet meer naar een nieuwe presentatie van naaimachines mag.....!